το καλοκαίρι μέσα σου…
Μας βυθίζουν λοιπόν σε έναν ατελείωτο, άγριο, σκοτεινό… αιώνιο χειμώνα…
Ένα χειμώνα ίδιο με αυτό που εκείνοι ζουν… ίδιο με αυτό της ψυχής τους…
Δεν χρειάζεται να υιοθετήσεις κανένα ‘εναλλακτικό’ σενάριο, καμιά έξαλλη ‘θεωρία συνωμοσίας’ για να αντιληφθείς τι συμβαίνει, τι θέλουν να συμβεί… κι ούτε είσαι παρανοϊκός αν γράψεις ή πεις αυτό που βιώνεις… γιατί ήδη αυτό που ζεις είναι παράλογο…
Άνοιξα το παράθυρο και κοίταξα έξω… το δρόμο, τους ανθρώπους… κάπου στο βάθος η θάλασσα… είναι καλοκαίρι… δεν το συμπαθούσα ποτέ ιδιαίτερα το καλοκαίρι όταν ήμουν νεότερος… ένιωθα πιο βολικά πάντα στις μεταβατικές περιόδους… στις μεταιχμιακές καταστάσεις… εκεί που η μελαγχολική ενέργεια αυτού που φεύγει ανταμώνει με το δριμύ θράσος εκείνου που έρχεται… όπως όταν στέκεις στην ακρογιαλιά και βλέπεις τον σκοτεινό ουρανό που φέρνει μια επαναστάτρια καταιγίδα… ακόμα είναι ήσυχα εκεί που είσαι… όχι για πολύ όμως… σε λίγο θα σε σαρώσει μια θύελλα που θα κάνει τα πάντα να φαίνονται γελοία και ασήμαντα μπροστά της…
Γιατί αυτό κάνει μια θύελλα τελικά… σε αναγκάζει να τα προσδιορίσεις όλα… από την αρχή… να τα προστατέψεις, όσα σώζονται… και να παραδώσεις στη μανία της όσα είναι ανώφελο να παλέψεις να σώσεις… άλλα, καινούργια θα έρθουν στη θέση τους… είτε το θέλεις, είτε όχι… και συνήθως δεν το θέλεις…
Η διαφορά είναι πως όλα τούτα είναι η μεγάλη φυσική νομοτέλεια… έρχονται και φεύγουν… ξέρεις πως θα έρθουν… ξέρεις πως θα φύγουν… κάποτε… και συ θα συνεχίσεις… ώσπου να φύγεις κι εσύ…
Ένας μακρύς, θλιπτικός, γοτθικός χειμώνας όμως είναι κάτι άλλο… κάτι αληθινά άλλο… δεν το ξέρουμε, δεν πρόκειται να συμφιλιωθούμε μαζί του, δεν θα ριζώσει, δεν θα στεριώσει σ’αυτή τη γωνιά του κόσμου…
Γιατί εμείς, πιστεύω, επιβιώσαμε γιατί κατείχαμε πριν απ’όλα την μαγική τέχνη της μεταμόρφωσης… ξέραμε να κάνουμε το δάκρυ χαμόγελο και τους χειμώνες καλοκαίρια… και να ζούμε μέσα σ’αυτά… ως και ο μεγαλύτερος χειμώνας που ζήσαμε, δεν άντεξε… τέσσερις αιώνες αλλά κάποτε τελείωσε…
Οι ‘φίλοι’ μας οι Υπερβόρειοι, μπορεί να ξέρουν πολλά… μπορεί να ξέρουν οικονομία, μαθηματικά, ιστορία… αλλά δεν ξέρουν εμάς…
Και δεν έχουν ιδέα τι θα πει να έχεις το καλοκαίρι μέσα σου…