δεν έμαθες

Κάθεσαι πάνω στη φωτιά

αρκείσαι στον έπαινο των αστεριών

κι είσαι ένας Οδυσσέας που πεθαίνει μακριά απ’την Ιθάκη του

Κάθεσαι πάνω στο βοριά

Ο λογισμός σου ένα παιγνίδι εκπλήξεων

πρώτα οι αριθμοί

ύστερα οι λέξεις

οι εικόνες πιο μετά

και είσαι ο νικητής και ο χαμένος

Κάθεσαι πάνω στην ανάγκη

            δρόμοι ανοίγονταν κι εσύ τους έκλεινες

            ουρανοί απλώνονταν κι εσύ τους αγνοούσες

            χέρια σ’αγγίζαν κι ένιωθες φόβο κι όχι σιγουριά

            είχες ανάγκη ένα σύμπαν κι όμως προτίμησες

να κρυφτείς στο χρόνο

Κάθεσαι πάνω στο άγνωστο

            ναι, είχες αγάπες κάποτε και έγιναν νύχτες

            ναι, είχες κάποτε χαμόγελα κι έγιναν σιωπή

            μα δεν υπερασπίστηκες παρά μονάχα το ανεπαρκές

            να ησυχάζεις όταν θα’πρεπε να πολεμάς

            και να φροντίζεις μόνο τις πληγές σου

Χωρίς ν’ακούς δεν έμαθες ποτέ σου να μιλάς…