Γεδρωσία

Ένα μικρό σημείο ήσουν

που ύψωσε το ανάστημά του

και διέγραψε την περιφέρεια του κύκλου

γύρω απ’τον πυρήνα του Ανθρώπου

μεταιχμιακός θα πεις

Ιανός του χρόνου και του χώρου

όχι οι παράγοντες του γινομένου

μα το ίδιο το λεπτό ενδιάμεσο

στην μεταστοιχείωση του χτες

που ενοφθαλμίζει το αύριο

και τείνει στο ευρύστερνο τώρα

το αιώνιο τώρα

ούτε γη αλχημική

ούτε σταυρός διάπυρος

ένδον αρνείσαι το προσωπείο σου

κι όταν εκδιπλώνεσαι

ενδύεσαι το σαρκίο της θλίψης

όχι οι παράγοντες

μα η ερωτική τους σχέση

πριν το γινόμενο καεί στην Γεδρωσία

του ανθρώπινου κάματου

υπέροχος!

και ροϊκός!

ένα μικρό, φωτερό σημείο ήσουν

μοναχικός

περίμενες να οριστείς

από τον υπέρτατο διαβήτη

να περιγράψεις τα ασώματα πεπραγμένα

να δικαιώσεις ένα προορισμό

μια αποστολή

μια οδύσσεια φωτός

όχι ο Μαραθώνας

ο Γρανικός

τα λευκά ποδάρια του ναού της Παρθένου

μα το σημάδι του Κάιν

ο ασπασμός του Ισκαριώτη

του Εφιάλτη ο πυρετός…

εκεί ανασαίνεις διαρκώς

στο ενδεχομένως

όλων των περασμένων

που τέμνονται με τα επερχόμενα

και ζευγαρώνουν οι ψυχές

και γεννιέσαι ως θνητός

και όλβιος μαζί

μύστης και άμβροτος θεός…