Αμυχή…
Σε μια αμυχή του ήλιου
Μικρή
τόση δα
κι αθέατη σχεδόν
στο τελευταίο του
πύρινο δάκρυ
στο γέρμα της ζωής μου
εμφανίστηκες
με άγγιξες ιέρειά μου
με τα δάχτυλα της
πρωταυγής
με της θάλασσας τα στήθια
και απλώθηκε
εκτατικά και υπέροχα
και γόνιμα και δυνατά
κι ερωτικά και βίαια
λυτρωτικά!
εκατομμυρίων άστρων
το γενέθλιο φως
κι έκαψε σκληρές ανάσες
από τόσες αιωνιότητες αβύσσων
από τόσες αναρίθμητες βουβές ιαχές
πυρπόλησε κελιά μοναχικά
στο άπειρο φυλάκισε
ματιές κλεμμένες
και οιμωγές θανάτου…
Στο άπειρο αγάπη μου…
Δεν κρατούσες παρά μονάχα
Μια χούφτα χαμόγελα
Και ένα υγρό φιλί
Και αθανάτισες το κάθε τι!
...
Touching