Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΣΥΝΘΗΚΗ – ΔΙΑΛΟΓΟΙ - Το περσοναλιστικό πλαίσιο
-Τι κάνουμε εδώ;
-Καθόμαστε ήσυχα και περιμένουμε…
-Τι περιμένουμε;
-Σςςς… μιλάς δυνατά…
-Τι περιμένουμε;
-Πιο αργά θα τηλεφωνήσει ο πελάτης… ή ο Στράτος…
-Εμείς γιατί δεν μπουκάρουμε; Αφού είναι μέσα η μικρή… και ο λεγάμενος…
-Ο ‘λεγάμενος’… που την άκουσες αυτή τη λέξη;
-Σε μια ταινία με τη Βασιλειάδου.
-Ναι, είναι μέσα αλλά εμάς η δουλειά μας είναι να είμαστε έξω… ώσπου να δώσει διαταγή το αφεντικό και να μπούμε μέσα… ή να την κάνουμε…
-Κωλοδουλειά τελικά…
-Γιατί έμπλεξες; Δεν σε είχε ενημερώσει ο Στράτος;
-Δεν με έφερε ο Στράτος στη δουλειά… ώπα… ποια είναι αυτή;
-Ποια;
-Δεν τη βλέπεις; Η τύπισσα…
-Μάλλον η υπηρέτρια… βγάζει τα σκουπίδια…
-Ποια σκουπίδια ρε φίλε; Δεν κρατάει τίποτα… πήγε και στάθηκε στη γωνία…
-Ναι, την βλέπω…
-Τι κάνει εκεί;
-Δεν ξέρω, θα δούμε… χαλάρωσε…
-Κάποιον περιμένει… σαν κι εμάς…
-Κοιτάει και το ρολόι της…
-Νοστιμούλα φαίνεται.
-Βγάζεις συμπέρασμα από τόσο μακριά;
-Φιλιππινάκι είναι… σίγουρα…
-Σώπα ρε… είσαι μεγάλος…
-Τα ξέρω αυτά τα σπίτια των ‘φορτωμένων’ εδώ πέρα… έχουν από παλιά Φιλιππινέζες… δεν τις έχουν αλλάξει…
-Μπα και γιατί;
-Είναι οι καλύτερες… πιστές, εργατικές, ήσυχες… και όλες φανατικές καθολικές…
-Μπράβο, διαβασμένο σε βλέπω…
-Ώπα… ήρθε ένα μηχανάκι…
-Ο γκόμενος θα είναι…
-Δεν νομίζω… δεν φαίνεται να τον ξέρει… τι γίνεται εκεί πέρα;… της την πέφτει χοντρά ο τύπος…
-Ναι…
-Την τραβολογάει Ηλία…
-Και τι θες να κάνω τώρα;
-Τι μαλάκας είναι αυτός ρε; Τη χτύπησε! Επειδή δεν ανέβηκε στη μηχανή! Ο πούστης!
-Μη φωνάζεις! Σκάσε!
-Πάω να τον σκίσω…
-Δεν θα πας πουθενά, παλουκώσου γιατί θα σε σκίσω εγώ! Δεν έχουμε έρθει εδώ για την υπηρέτρια… για την αφεντικίνα της έχουμε έρθει…
-Αφεντικίνα… δούλος είσαι και μιλάς έτσι; Δεν ξέρεις ότι αφεντικά έχουν μονάχα οι σκύλοι;
-Να πας στην κομματική σου οργάνωση να με καταγγείλεις… σώπασε τώρα… φεύγει αυτός…
-Της άστραψε δυο χαστούκια… ο μπάσταρδος!
-Έφυγε πάντως… τη φουκαριάρα… τη χτύπησε πράγματι άσχημα…
-Τη χτύπησε; Κόντεψε να την ξαπλώσει στο πεζοδρόμιο ρε Ηλία! Τι μαλάκες είμαστε να βλέπουμε να γίνονται αυτά κι εμείς τίποτα!
-Έχουμε δουλειά Νώντα…
-Δηλαδή αν την σκότωνε… αν έβγαζε πιστόλι και την καθάριζε;… τι θα λέγαμε τότε ρε φίλε; Ότι έχουμε δουλειά;
-…
-Τι να πεις… τι έχεις να πεις… γαμώ την ανέχεια… τι κάνει τώρα;
-Έβγαλε το κινητό της και μιλάει κάπου…
-Είναι σοκαρισμένη η φουκαριάρα… τρέμει ακόμα… ο αλητάμπουρας!
-Δεν γυρίζει στο σπίτι όμως…
-Ναι, μπράβο… δεν θα την αναζητά η μαντάμ;
-Τι να σου πω…
-Έχει στυλωθεί και περιμένει… εξακολουθεί να τρέμει… από το σοκ μάλλον… σε ποιον να τηλεφώνησε; Τι λες;
-Δεν ξέρω ρε Νώντα… δεν με κόφτει…
-Ε, βέβαια, εσένα το μόνο που σε κόφτει είναι οι μεταγραφές του ΠΑΟΚ…
-Σαν πολύ θάρρος δεν σου έχω δώσει μικρέ;
-Ώπα… μια κίνηση…
-Έβγαλε τσιγάρο… μπράβο!
-Για να αντιμετωπίσει το στρες…
-Ναι και ο ψυχίατρος ανάμεσά μας.
-Ναι Ηλία, διαβάζουμε και κανά βιβλίο τα σαββατοκύριακα…
-Θα έπρεπε να είχε πάρει ο Στράτος ως τώρα.
-Μπορεί και να μην πάρει. Τι θα κάνουμε;
-Θα περιμένουμε.
-Ως το πρωί;
-Ως τη Δευτέρα Παρουσία!
-Μάλιστα. Θα ξεπαγιάσουμε εδώ πέρα.
-Σώπα ρε… Μάης μήνας είναι…
-Ναι αλλά το βράδυ ‘κόβει’.
-Να σου βρούμε μια κουβερτούλα να σε σκεπάσουμε.
-Ώπα, κάτι βλέπω… τι είναι αυτό;
-Προβολείς αυτοκινήτου… πλησιάζουν…
-Μπας κι είναι για μας;
-Αποκλείεται… α, στάθηκαν στη γωνία.
-Αυτούς περίμενε η μικρή… γρήγορα ήρθαν… τσακάλια! Βλέπεις τίποτα… σβήσε τους προβολείς βρε τρόμπα να βλέπουμε…
-Δεν βλέπω… είναι τα φώτα…
-Νομίζω έσκυψε η μικρή και τους μιλούσε απ’το παράθυρο του συνοδηγού…
-Εγώ πάντως δεν μπορώ να δω…
-Βλέπω εγώ… εσύ γέρασες… πόσο είσαι ρε Ηλία; Έχεις πατήσει τα πενήντα;
-Πενήντα και μισό… εσύ;
-Τριάντα…
-Μωρό παιδί μου στείλανε.
-Σώπα ρε γέρο… α, φεύγουν οι μάγκες… όχι… δεν φεύγουν… παρκάρουν!
-Τους μαλάκες… θα μας χαλάσουν τη δουλειά.
-Ποια δουλειά ρε Ηλία… ξάπλα στα χορτάρια είμαστε.
-Σώπα… τι κάνουν τώρα… βγαίνουν απ’το αμάξι.
-‘Αμάξι’… τι μπανάλ λέξη είναι αυτή;
-Ενώ εσύ με τον ‘λεγάμενο’…
-Πόσοι είναι;
-Τρεις. Κάτι λένε, συνεννοούνται. Όλοι μαυροφορεμένοι.
-Κι αυτοί φιλιππινέζοι είναι… σίγουρα… ασιάτες τέλος πάντων… μπορεί να είναι της κινεζικής μαφίας.
-Σιγά ρε… πολλές ταινίες βλέπεις…
-Δεν τους βλέπεις; Πως κινούνται… σαν μπαλέτο… σα Νίντζα…
-Οι Νίντζα δεν ήταν Ιάπωνες;
-Δεν ξέρω ρε Ηλία… και τώρα τι κάνουν;
-Πάνε όλοι μαζί μέσα στο σπίτι… μαζί με την υπηρέτρια! Σκατά! Πρέπει να πάρω το Στράτο!
-Μπλέξαμε τώρα!
-Ώπα… το κινητό… για να δω… ο Στράτος!
-Μμμ…
-Ναι… έλα Στράτο… τι;… ναι… τους είδαμε… ναι… και τι… πώς… δηλαδή… ναι αλλά… μα για στ… καλά… εντάξει… εντάξει, σε άκουσα… ναι, εδώ μαζί μου είναι… ναι… όλα οκ… οκ… γεια…
-Ωραίο διάλογο είχατε.
-Σκατά φίλε.
-Να πάς πίσω απ’το θάμνο… και μακριά.
-Αστειάκι ήταν αυτό;
-Τι σου είπε;
-Μου είπε να βγάλουμε το σκασμό, να κρυφτούμε κάτω απ’τη γη, να μη μας βρίσκει ούτε ο Θεός και να μην κάνουμε καμιά κίνηση… ό,τι κι αν ακούσουμε… γιατί κοντά είμαστε, θα ακούσουμε… μπορεί να μη δούμε βέβαια αλλά θα ακούσουμε…
-Τι θα ακούσουμε Ηλία;
-…
-Ηλία, μην κάνεις τον Κινέζο… τι θα ακούσουμε;
-Κοίτα… δεν μας πέφτει λόγος Νώντα…
-Ηλία, τι θα ακούσουμε;
-…
-Εντάξει, πάω μέσα!
-Κάτσε κάτω γιατί θα με αναγκάσεις…
-Τι πράγμα Ηλία; Θα με κάνεις ντα; Αντέχεις; Δεν νομίζω ότι σε παίρνει φίλε. Θα πάθεις κανένα κακό…
-Εντάξει… κάτσε… θα σου πω… καλύψου…
-Λέγε…
-Οι τύποι αυτοί… είναι… τέλος πάντων… έχουν δουλίτσα να κάνουν εκεί μέσα… με την αφεντικίνα που λέγαμε…
-Δηλαδή; Ώπα… τι ήταν αυτό; Το άκουσες; Πυροβολισμός!
-Δεν άκουσα τίποτα! Ούτε κι εσύ!
-Κι άλλος! Ηλία, πάω μέσα.
-Μην σηκώσεις το κεφάλι σου! Κινδυνεύεις, το κατάλαβες;
-Και τρίτος πυροβολισμός! Γίνεται μακελειό εκεί μέσα Ηλία! Πάω να δω τι γίνεται… αν προλάβω κανέναν ζωντανό!
-Νώντα… κάτσε κάτω… μην σηκώνεις το κ… Ωωωωχ! Χριστέ μου! Νώντα… Νώντα… μίλησέ μου ρε φίλε… ρε πούστη μου… όχι ρε γαμώτο… στο’πα ρε γαμώτο… στο’πα…
-There is another one
-‘think so?
- ‘know so… definitely there is another one…
-Fuck him!
-I’ll do just that!
-Τι; Τι γίνεται εδώ; Πρέπει να φύγω… πρέπει να… αααχ!
-‘got him?
-‘course… definitely…
-Let’s get the fuck out of here…
-Νών…
-Come on… let’s go…
-Νών…
-Is everything done? Is he ‘ok’?
-Now he is… definitely he is…
***