Δεν υπάρχει ‘εκ του ασφαλούς’… υπάρχει μόνο ‘εκ του αφελούς’…

[Κάποιες σκέψεις]

ΚΕΦΤΟΜΑΙ ΠΩΣ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΕΠΙΧΕΙΡΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΝΑ ΣΥΝΟΜΙΛΗΣΕΙ με το ‘χθες’ μοιάζει σαν να επιδιώκει να βρει ίχνη για να περπατήσει σε μονοπάτια που άνοιξαν κάποτε άλλοι. Το εγχείρημα δεν είναι απλώς ‘αδόκιμο’, εργώδες και ατελέσφορο είναι ίσως θα πεις και ανόητο. Και μάλιστα όταν το ‘απαιτείς’ εκ του ασφαλούς. Εσύ είσαι εδώ, αυτά έγιναν εκεί και τότε… θέλεις να δεις την ταινία όταν γυριζόταν και όχι να σε πάρουν τα σκάγια… και να επιστρέψεις στο γνώριμό σου ‘σήμερα’ χωρίς να έχεις βρέξει ούτε τα παχυλά ποδοδαχτυλάκια σου…

Μπορείς να αντιμετωπίσεις αυτό το παράδοξο μένοντας ‘απαθής’; Όχι αν είσαι αγριεμένος με όσα σου συμβαίνουν. Μπορεί και να θυμώσεις μάλιστα με όσα διαβάσεις να εκτυλίσσονται. Μπορεί να θέλεις να παρέμβεις και να στρέψεις το ρου της ιστορίας κάπου αλλού… ένα ακόμα παράδοξο που δεν γονιμοποιεί παρά μονάχα τους λογοτέχνες. Ως επιστημονική φαντασία όλα τούτα έχουν ενδιαφέρον, γούστο θα έλεγα. Ως εσωτερική εργασία είναι περιπλανήσεις σε ‘μη-τόπους’… και όμως, το συναίσθημα εδώ σου προσφέρει ένα ενεργειακό απόθεμα που θα το χρειαστείς. Φτάνει να είσαι έξυπνος και να ξέρεις να ελίσσεσαι. Να μην σε παραπλανήσει ο Αλκιβιάδης με τους πολικτικαντισμούς του ας πούμε. Ή να μην σε φοβίσουν οι σπαρτιάτικές κραυγές που είχαν σκοπό να εμψυχώσουν και να κερδίσουν τον ψυχολογικό πόλεμο πριν μπουν τα σώματα στη μάχη. Οφείλεις να μείνεις απαθής στις ευφυείς ατάκες του Αριστοφάνη που πίσω από τη σάτιρά του ανεβάζει και κατεβάζει πολιτικές καταστάσεις και να μην σε πάρει απ’τη μασχάλη ο Γοργίας που μπορεί να πουλήσει πάγο στους Εσκιμώους… και να τον ευγνωμονούν κιόλας! Αυτός ο μπαγάσας είναι ικανός για όλα, θέλει προσοχή!

Κι εσύ θέλεις προσοχή… Λέω λοιπόν, προσοχή… το ταξίδι αυτό είναι και ταξίδι των αισθήσεων, είναι και ονειροπόληση, είναι και μάγευση… είναι σειρήνες τα ιστορικά πρόσωπα και γεγονότα… Κι αυτό το ‘εκ του ασφαλούς’ να μην σου διαφεύγει… αυτή είναι η πρώτη νάρκη…

Δεν υπάρχει καμιά δράση εκ του ασφαλούς… κάθε τι που διαλέγεις να σχετιστείς πρόκειται να σε επηρεάσει. Θα σε επηρεάσει είτε το παίρνεις χαμπάρι, είτε όχι. Ατάκες από ταινίες μπορεί να τις θυμάσαι για 40 χρόνια και να λες ‘μα τι στο καλό επέλεξε να κρατήσει ο νους μου;’

Δες όμως τι γίνεται γύρω σου… τι γίνεται κάθε στιγμή, μέσα ή έξω από πεδίο του ‘εκ του ασφαλούς’ σου… πίστευες ποτέ ότι ένας κωλο-ιός από την Κίνα θα σκοτώνει δεκάδες κάθε μέρα στη γειτονιά σου; Πόσο αφελής ήσουν που κούναγες ‘εκ του ασφαλούς’ το… ανασφαλές κεφάλι σου…

Δεν ήσουν ασφαλής τότε που διάβαζες για τα οικονομικά χάλια της Αργεντινής ενώ εσύ σχεδίαζες Ολυμπιακούς Αγώνες… μέχρι που ήρθε το ΔΝΤ και χτύπησε και τη δική σου πόρτα… δεν υπάρχει το λοιπόν εκ του ασφαλούς… υπάρχει μονάχα εκ του αφελούς…

Και θα επανέλθω…