Κρίστμας… όχι Χριστούγεννα…
Στην Ελλάδα δεν εορτάζονται Χριστούγεννα, εδώ και πολλά χρόνια. Αυτό έχει τελειώσει πλέον όπως και πλήθος άλλων που κάποτε γνωρίσαμε, εκόντες άκοντες και εξ απαλών ονύχων. Στην Ελλάδα όπως και παγκοσμίως εορτάζονται τα ‘Κρίστμας’. Ούτε καν Christmas… απλώς ‘Κρίστμας’… πώς λέμε ‘Κρίσπις’, κάτι ανάλογο… Τι είναι τούτο το πράγμα; Το κατανοείς αν πάρεις τα παλαιά ελληνορθόδοξα Χριστούγεννα, τα αποχριστώσεις, τα αποπνευματώσεις, τα απογυμνώσεις πάει να πει από κάθε έννοια ενανθρωπήσεως, σαρκώσεως του Λόγου και άλλα τινά και ευαγγελικά, ‘βαριά’ και ‘βαρετά’ και τα παραδώσεις πολύχρωμα, αμερικανικά και εμπορικά προς κοινήν χρήσιν… διότι τα Κρίστμας μπορούν να τα εορτάσει και ο μουσουλμάνος και ο σιντοϊστής και ο ‘χίντου’ ως και ο δωδεκαθεϊστής και παγανιστής ακόμη… και ο άθεος, και ο αρνησίθρησκος και ο μηδενιστής και ο αναρχικός και ο κομμουνιστής και ο καθείς… αυτά είναι τα Κρίστμας… μια εορτή άνευ περιεχομένου, άνευ ουσίας, άνευ… Χριστού… είναι μια εορτή που πάει με όλα σαν την Κόκα Κόλα… η ωραιότερη γιορτή… ούτε Άη Βασίλης… όχι… Ο Σάντα υπάρχει πλέον… ο ‘Σάντα’ με τα ελαφάκια, το έλκηθρο και τα γλυκανάλατα μηνύματα για ‘παγκόσμια ειρήνη’, ‘αγάπη σε όλες τις καρδιές’ και άλλα τέτοια που από την επομένη κιόλας των Κρίστμας πάνε περίπατο… δεν έχει καμία σημασία… του χρόνου πάλι… να στολίσουμε, να φάμε κανένα μελομακάρονο, να μην μιλήσουμε για την ενανθρώπιση και το τι σημαίνει, να μην μπλέξουμε με τα ‘εν αρχή ην ο Λόγος’ και άλλα τέτοια που… μπερδεύουν και τελικά χωρίζουν και δεν ενώνουν. Γιατί ο Ιησούς μάλλον χωρίζει, τα Κρίστμας ενώνουν… και ο Ιάπωνας γιορτάζει τα Κρίστμας, ο Νεοζηλανδός, ο αφρικανός, ο άνθρωπος της Γης του Πυρός… τι ξεύρει ο άνθρωπος της Γης του Πυρός περί ενανθρωπήσεως και ‘ο Λόγος σαρξ εγένετο’; Μην τα χαλάμε τώρα που τα βρήκαμε…
Έτσι λοιπόν… σε αυτό το α-πνευματικό πνεύμα… με αυτή την αν-ίερη ιερότητα… πολύ ωραία είναι και κάτι ξέρανε αυτοί πέραν του ατλαντικού που τα φτιάξανε έτσι τα πράγματα… τρώγε – γλέντα – ψώνιζε – κατανάλωνε και το κυριότερο… βούλωνέ το…
Σιωπηρά και… μπουκωμένα Κρίστμας… γιατί όποιος τρώει δεν μιλάει…