ΜΙΚ-ΜΗΚ

 

ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΔΕΙΑ ΨΑΡΕΜΑΤΟΣ

Σε κάποια γειτονιά του Πειραιά, σε ένα υπόγειο μηχανουργείο, ο Αντώνης, ένας 18χρονος, στην δεκαετία του ’80, ανταμώνει τον κυρ-Κώστα, έναν ταλαιπωρημένο άνθρωπο που είναι μεγαλύτερος σε ηλικία από τον πατέρα του και που το ένα του πόδι το έχει χάσει από το γόνατο και κάτω.

Ο ‘κουτσός’ όπως τον λένε όλοι στη γειτονιά, πουλάει και κρασί για να εξασφαλίζει τα προς το ζην. Ο Αντώνης όμως θέλει από τον άνθρωπο αυτό να του εξιστορήσει μια ενδιαφέρουσα εμπειρία. Ένα περιστατικό που συνέβη κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής στον Πειραιά.

Ο κυρ-Κώστας είναι στην αρχή επιφυλακτικός, έπειτα όμως ανοίγεται και αφηγείται μια περιπετειώδη αλλά και συγκινητική ιστορία.

 

ΤΟ ΤΡΕΝΑΚΙ ΤΟΥ ΤΡΟΜΟΥ

Κάποτε σε κάποιο παραλιακό Λούνα Πάρκ, συνέβη ένα τραγικό περιστατικό. Μια οχιά, κρυμμένη σε κάποιο βαγόνι στο ‘Τρενάκι του Τρόμου’ δάγκωσε ένα παιδάκι κι αυτό υπέκυψε στο δάγκωμα και πέθανε.

Η επιχείρηση έκλεισε, οι εγκαταστάσεις παραδόθηκαν στη φθορά, το παλιό Λούνα Παρκ μοιάζει πλέον με μια ερειπωμένη χώρα.

Ένα άλλο θύμα εκείνης της τραγωδίας ήταν ο Λούκι, ο φύλακας. Που από κείνο το γεγονός και μετά δεν μπόρεσε να ορθοποδήσει. Ρήμαξε εσωτερικά κι εξωτερικά. Ο πανύψηλος και θηριώδης Λούκι μοιάζει πλέον με ένα φάντασμα που προκαλεί τον τρόμο στο πέρασμά του αλλά και στην απλή παρουσία του.

Κάποια στιγμή θα μπει στη ζωή του η Τόνια. Ένα νεαρό κορίτσι που κυνηγημένο από κάποιους ανθρώπους του υποκόσμου θα βρεθεί στη ‘γειτονιά’ του Λούκι που τελικά θα την φιλοξενήσει στην παράγκα του.

Ο Τζίμης όμως και οι άλλοι της συμμορίας που την αναζητά, δεν έχουν σκοπό να μείνουν με σταυρωμένα τα χέρια.

 

Ο ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Ο ΣΤΟΧΟΣ – Ο ΚΟΣ ΓΚΟΡΙΤΖΑΚΗΣ

Ποιος είναι ο μυστηριώδης κος Γκοριτζάκης;

Τον ανταμώνουμε σε κάποια στάση να αναμένει ένα λεωφορείο που δεν έρχεται ποτέ.

Ο κος Γκοριτζάκης πιστεύει ότι το λεωφορείο αυτό θα τον πάει στον προορισμό του αλλά είναι αναποφάσιστος σχετικά με το αν ο προορισμός ταυτίζεται με το στόχο.

Ο παράξενος αυτός άνθρωπος αναζητά τη λύση στην εγρήγορση όμως ίσως αυτή να βρίσκεται σε κάποια άλλη διάσταση.

Και αυτό είναι το δικό του εσωτερικό ταξίδι.

 

ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ  ΤΗΣ ΠΑΡΑΛΙΑΣ

Ο Αντώνης (ή ‘Φιλές’ ή ‘Νανού’) κοιτάζει μέσα από τα κιάλια που του έδωσε ο φίλος του, ο Γάτος ένα κορίτσι σε κάποια παραλία.

Όχι μόνον αυτοί οι δυο αλλά και αρκετοί άλλοι είναι τρόφιμοι σωφρονιστικού καταστήματος που κάθε τόσο επισκέπτονται ένα ξερόβραχο (το νησάκι της Γριάς) για… γόπινγκ.

Η παρουσία ενός… εξωτικού πλάσματος όπως ένα όμορφο κορίτσι με μπικίνι, αποτελεί φυσικά αιτία και λόγο αναστάτωσης και ταραχής.

Την επόμενη φορά που θα επισκεφτούν το νησάκι της Γριάς για να υποκριθούν ότι τάχα μαζεύουν τα σκουπίδια, ίσως τους περιμένει μια έκπληξη.

Και ειδικά τον Αντώνη… ή Νανού… ή Φιλέ…

 

ΜΑΝΔΥΕΣ

Τα όρια που χωρίζουν τον δικό μας κόσμο, τον κόσμο των ψηλαφητών πραγμάτων από κάποιον άλλο, τον κόσμο του Αχανούς, όπου εγκατοικούν άλλες δυνάμεις, μερικές φορές μοιάζει να έχει το πάχος τσιγαρόχαρτου.

Ο ατυχής εκείνος εκζητητής του Αληθούς και του Είναι που θα περάσει τούτη τη λεπτή γραμμή ίσως βρεθεί αντιμέτωπος με κάτι ασύλληπτο, αδύνατο να το βαστάξει η λογική και να το επεξεργαστεί ο νους.

Ο Λέανδρος, φοιτητής Θεολογίας και περιστασιακά εργαζόμενος ως νυχτερινός ‘σεκιούριτι’ σε κάποιο παλιό εργοστάσιο, σε κατατονική κατάσταση, νοσηλεύεται στο δωμάτιο ενός νοσοκομείου έχοντας βιώσει μια εμπειρία πέρα από κάθε περιγραφή.

Ένας αστυνομικός για πολλές μέρες κάθε απόγευμα του κάνει συντροφιά, αναζητώντας την αλήθεια των γεγονότων και περισσότερο, τον εαυτό του και, τελικά, το νόημα της ύπαρξης.

Μια ιδιαίτερη σχέση αναπτύσσεται μεταξύ του φλύαρου αστυνομικού και του σιωπηλού Λέανδρου.

Ως το τέλος.

Ψέματα… και μετά το τέλος…

 

ΠΡΟΚΟΥΡΑΤΩΡ

Υπάρχει η στιγμή που γίνεται αιωνιότητα αλλά και η αιωνιότητα που συρρικνώνεται σε μια στιγμή.

Όταν ανταμώνει ο ρωμαίος έπαρχος τον γέροντα διδάσκαλο που αποκαλείται ‘Ιησούς από τη Γαλιλαία’ και που αποζητά την ‘λύτρωσή’ του τότε όλα αναστρέφονται και όλα αποκτούν ξαφνικά το νόημά τους.

Το αρχέγονο, αρχαιώνιο νόημά τους.

Τούτη η φοβερή στιγμή δεν είναι απλά εκκίνηση και πέρας. Είναι αυτό που ορίζει και καθορίζει ό,τι ανασαίνει στο είναι του ανθρώπου.

 

ΕΝΑ ΕΡΩΤΗΜΑ

Ο Ενδυμίων είναι ένας απλός άνθρωπος, ένας οποιοσδήποτε άνθρωπος. Δηλαδή, ένα αχανές και αχαρτογράφητο σύμπαν.

Μια μέρα, γυρνώντας σπίτι του από το σούπερ μάρκετ, βρίσκει σε μια σακούλα μια παράξενη κάρτα. Η κάρτα αναγράφει στη μια της πλευρά τη φράση Έχεις ένα ερώτημα. Η άλλη πλευρά της κάρτας είναι κενή.

Ο Ενδυμίων δεν μπορεί να ησυχάσει από εκείνη τη στιγμή και αναζητά ανακούφιση. Φτάνει στο άκρο της μαρίνας όπου κάθεται σε ένα παγκάκι και χαζεύει τις βάρκες.

Σε ένα από τα μικρά σκάφη αναγνωρίζει τον κυρ-Χαράλαμπο, παλιό φίλο του πατέρα του.

Ο κυρ-Χαράλαμπος τον προσκαλεί στην ‘Τούλα’, το σκαφάκι του για πρωινό.

Και για εξομολογήσεις.

Ίσως εκεί να βρίσκεται και η απάντηση στο… ερώτημα.

 

ΥΔΡΟΝΟΗ

Ξημερώνουν τα πιο μοναχικά Χριστούγεννα ίσως στη ζωή του 28χρονου Αλέξανδρου και τον βρίσκουν πεσμένο στο πάτωμα του ταπεινού του υπνοδωματίου, ξυλιασμένο, απελπισμένο.

Εκείνη την ημέρα είχε ευχηθεί να πεθάνει.

Θα τον ξυπνήσει είναι το επίμονο κουδούνισμα της εξώπορτας. Ποια θα ανταμώσει στο κατώφλι; Την πιο όμορφη γυναίκα που έχει δει ποτέ.

Ένα παράξενο, αλλόκοτο πλάσμα. Η Υδρονόη.

Από εκείνη τη στιγμή όλα αλλάζουν στη ζωή του. Το ταξίδεμα που ακολουθεί είναι κάτι που δεν θα μπορούσε ποτέ να φανταστεί… ένας κοινός θνητός.

 

Ο ΚΗΠΟΣ ΤΗΣ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΗΣ

Μια εναλλακτική προσέγγιση που σοκάρει.

Μέσα από τα λόγια του ανθρώπου εκείνου που κάποτε αποκλήθηκε Πέτρος.

«Το φριχτό μαρτύριο δεν λέει να τελειώσει. Γέρνει το βλέμμα πρώτα κάτω, μετά αριστερά… τελικά το υψώνει στο στερέωμα.

Ο ταλαιπωρημένος ληστής στα αριστερά του, κάνει ένα δυνατό σπασμό καθώς παραδίδει το πνεύμα. Ο βόγγος του τρυπά τ’ αυτιά τού μαζεμένου πλήθους που μορφάζει με αγωνία. Κάποιοι έχουν αρχίσει να απομακρύνονται. Οι ήχοι από τους επιθανάτιους ρόγχους και το θέαμα των κορμιών που συσπώνται λίγο πριν το τέλος, δεν είναι κάτι που μπορείς να το αντέξεις για πολύ.

Ο εσταυρωμένος νιώθει πως πλησιάζει και η δική του ακροτελεύτια στιγμή. Ρίχνει μια ακόμη γενναία ματιά στην ιερή πόλη των Προφητών, των προγόνων, των μανάδων και των πατεράδων, των Ραβίνων, των αδελφών και των αγαπημένων του. Αναρωτιέται για μια στιγμή, για μια αδιάφανη στιγμή που τη νιώθει να συνθλίβεται ανάμεσα στο αιώνιο παρόν και το αιώνιο μέλλον όπως συνθλίβονται και τα σπλάχνα του από την μαρτυρική στάση του…

Αναρωτιέται που να είναι Εκείνος

Εκείνος που πρέπει να συνεχίσει…»

 

ΤΟ ΥΠΟΜΝΗΜΑ

Ο νεαρός άντρας στο γραφείο της διευθύντριας προσωπικού μιας μεγάλης πολυεθνικής εταιρίας της οποίας είναι υπάλληλος.

Της έχει προσκομίσει κάποιο Υπόμνημα και αναμένει την απάντησή της.

Μόνο που δεν πρόκειται να αφήσει την κρίση της ανεπηρέαστη.

Όχι βέβαια!

Μια πολύ ιδιαίτερη έκπληξη αναμένει αυτή τη γυναίκα με το αυστηρό ύφος γιατί ο νεαρός άντρας απέναντί της δεν είναι ένας συνηθισμένος άνθρωπος.

Και βέβαια όχι!

 

Η ‘ΑΜΕΡΙΚΑΝΑ’

Μια παιδική ανάμνηση. Μια γλυκιά και τρυφερή ανάμνηση μιας βόλτας με μια Μπιούικ με ‘φτερά’.

Ίσως περισσότερο, η ανάμνηση ενός ανθρώπου τσακισμένου από τραυματικά γεγονότα αλλά μαχόμενου και δυνατού.

 

ΛΕΞΕΙΣ ΠΕΤΡΕΣ

Ένα ζευγάρι. Η Στεφανία και ο Αντρέας. Και οι δυο πάνω από τα 35. Συνομιλούν σε κάποιο παραλιακό καφέ για τη σχέση τους, τα συναισθήματά τους και… τη σιωπή.

Η ατμόσφαιρα είναι κάπως μελαγχολική. Λες και υπάρχει μια συνθήκη που οδηγεί τα πράγματα προς ένα αναπόφευκτο πέρας.

Μπορούν να το αποτρέψουν;

 

Ο ΕΠΙΣΚΕΠΤΗΣ ΤΗΣ ΝΥΧΤΑΣ

Υπάρχουν βιώματα, εμπειρίες και γεγονότα που δεν είναι δυνατόν να τα κλείσεις μέσα σε λέξεις.

Υπάρχουν στιγμές που αποδεικνύονται όχι απλώς ‘οριακές’ αλλά και γενέθλιες. Αποτελούν γραμμές που χωρίζουν τη ζωή ενός ανθρώπου σε ‘πριν’ και ‘μετά’.

Ο Αντώνιος, ένας απόμαχος του ρωμαϊκού στρατού, βρέθηκε σε έναν τόπο δύναμης και στη μεγαλύτερη ώρα της ζωής του ίσως και της ζωής όλων των ανθρώπων.

Έξω από τον τάφο που ανήκει στον επιφανή Ιωσήφ από την Αριμαθαία αλλά που φιλοξενεί το σώμα του Γιεσούα Μπεν Γιοζέφ, ο Αντώνιος και ο Δέσυλλος έχουν βάρδια.

Εκείνη τη νύχτα, ο Αντώνιος θα βιώσει κάτι που δεν είναι εύκολο να χωρέσει σε αφηγήσεις και περιγραφές.

Περνούν 30 χρόνια για να το επιχειρήσει και αποφασίζει να γράψει γι’αυτή την συγκλονιστική εμπειρία.