Ενοδία Εκάτη

Μην μας ξεχάσεις

πριγκίπισσα με το κίτρινο πέπλο

έλα!

ενθουσιασμένη

να χορέψεις ανάμεσα στους νεκρούς

εμάς

όλους που σε επικαλούμαστε

έλα!

να μας γητέψεις

φιλέρημη, σκοτεινοβλέμματη

παράξενη οντότητα

όλων των κόσμων που αγάπησαν

το φως της ανάσας σου

έλα!

ακαταμάχητη, ανίκητη

της Νύχτας δέσποινα

της Νύχτας που αλυχτάει

της Νύχτας των σκύλων

της Νύχτας των νεκρών

έλα!

μέγιστη Άνασσα των κόσμων

άκουσέ μας!

λυπήσου μας

στέρξε μας!

οδήγησέ μας!

εδώ

στα σταυροδρόμια που σε συναντά κανείς

εδώ είμαστε ξανά

και σε εκλιπαρούμε

για μια σταγόνα Νύχτας

για ένα βλεφάρων άνοιγμα

για μιας στιγμής άπειρη ηδονή

να χορέψεις μαζί μας!

Νύμφη πανέμορφη!

που δεν ξεχνάς στις υπώρειες του ύπνου

τα παιδιά

που δεν φοβάσαι τις σκιές

και τα αρχαία δάση

νυχτοβάτισσα δεινή

έλα!

Γίναμε όλοι μας παιδιά ξανά

και στων ματιών σου τις ανταύγιες

στη τελευταία μας μάχη

ηρωικά αναλωνόμαστε

προσμένοντάς σε

μάγισσα των βαθύτερων εαυτών

τα ίχνη σου ενδιαίτημα έχουμε

και κατοικία μας αιώνια

τον όλο αθανασία

χορό σου!