ο θεός είναι ένα μικρό, κάτασπρο βότσαλο

σε μια παραλία με μαύρη άμμο

κανείς δεν μπορεί να καταλάβει τη σημασία του εκεί

και κανείς δεν ξέρει αν τούτο το ασυμβίβαστο άσπρο στόμα

στο εβένινο πρόσωπο

αναπνέει

ολόγυρά του

ίχνη από πέλματα

κανείς δεν ξέρει τα δικά του

κανείς δεν έχει βλέμμα

ολόγυρά του

παρουσία ζωής

και απουσία ζωντανών

ολόγυρά του

ούτε ένα χέρι συμπόνιας

ούτε ένα βλέμμα απαξίωσης

ούτε μια ρυτίδα χρόνου

ούτε μια σκέψη

θετική ή αρνητική

και κανείς δεν ξέρει αν τούτο το λευκό φιλί

στο μαύρο πρόσωπο του απείρου

έχει την αγωνία της ύπαρξής του

αν έχει την μοναξιά της φυλακής του

κι αν ήθελε

κι εμείς να ξέρουμε

πως ανασαίνει…