Ιαχή
Χώνεται ο σταυρός βαθιά στο χώμα
η γη αντιδρά
ριγά
αναρωτιέται
πώς Εκείνος που δεν γνωρίζει από διαστάσεις
ειρκτές και ορισμούς
θα επιτρέψει στο αίμα Του
να την ραντίσει
και οι στοχασμοί της
γίνονται βροχή
και ορίζοντες υδροφόροι
θυμωμένοι
σπασμοί και ωδίνες
και το ανεπίτρεπτο αρνείται να δεχθεί
το αίμα του Ανθρώπου
δεν μπορεί να υποδεχθεί
και το αποβάλει
κι εκείνο γίνεται ιαχή
και χρόνος
και μαρμαρυγή
και βλέμμα
και αλλάζει
το πρόσωπο του κόσμου…