μαρμαρυγή
πως μπορούσα
αλήθεια
τόσα χρόνια
να ζω μακριά σου;
δεν σε ήξερα
θα πεις...
δεν αρκεί
να δικαιολογήσει
43 χρόνια
απουσίας του αιώνιου
απ΄τη ψυχή μου!!!!
υποδέξου ήλιε
στη μαρμαρυγή σου
την αγάπη μου
το πιο όμορφο χαμόγελό σου!
δεν θέλω το στέμμα σου να της δώσεις
να την θαυμάσεις
να την ζηλέψεις ίσως
για λίγο
κι ύστερα...
στην πορεία σου συνέχισε!
δυο ήλιους έχω πια
στη ζωή μου!!!