Το αληθινό σου όνομα…

Ξεκινάω πάλι απόψε

Το μακρύ ταξίδι

Να σε συναντήσω

Έχω ένα βλέμμα στερεωμένο

Στον ορίζοντά σου

Η ταπεινή μου σκήτη

Αγιασμένη ακόμα απ’τη φωνή σου

Και δεν μπορώ άλλη μουσική ν’αντέξω

Παρά μονάχα τη δική σου…

Αγάπη μου

Έχω αρχίσει πάλι το ταξίδι

Στις χώρες σου

Τις εποχές

Τις φανερές

Και τις κρυφές πτυχές σου

Αν κουραστώ

Σε τούτο το ταξίδι

Απλά εσύ

Να είσαι εκεί

Δίπλα μου

Αν θέλεις

Δωσ’ μου μια γουλιά νερό

Δώσ’ μου λίγο ήλιο από το βλέμμα σου

Λίγη δροσερή φωτιά

Απ’το φιλί σου

Για να συνεχίσω…

Όμορφη και σπλαχνική

αφέντρα των μικρών

Και των μεγάλων μου στιγμών

Έχω στο βάδισμα

Ως και το ρυθμό σου

Σε κάθε βήμα μου

Μια συλλαβή σου

Σε κάθε χτύπο της καρδιάς μου

Ο παλμός σου

Και μόνος πια δεν είμαι…

Και αν πεις πως όλα τούτα

Δεν έχουν την υπογραφή του πόνου

Κι είναι μονάχα

νύχτιες αυλακώσεις

Στο μαγικό σεντόνι του έρωτα

Είναι γιατί

Είμαι ερωτευμένος φως μου

Κλεμμένος

Γητεμένος

Άδειος για πρώτη μου φορά

Και τόσο υπέροχα γεμάτος…

Να, στάθηκα σε τούτη τη πηγή

Που γράφει τ’όνομά σου

Έκανα χρόνια και αιώνες

Ημέρες αναρίθμητες και νύχτες

Μεγαλύτερες ως κι από το φρόνημα του Απείρου

Και γεύομαι κι εγώ

εκστατικός

Ευλογημένος

Το αθάνατο νερό σου

Και αξιώνομαι να σε αντικρίσω

Και να προφέρω μυστικά

Και υπέροχα

Το αληθινό σου όνομα…